Een ontmoeting, een dialoog tussen muziek en dans. Het onderwerp van gesprek is duidelijk, de uitkomst is open.

Sevilla 1992
Het Willem Breuker Kollektief (WBK) en Djazzex ontmoeten elkaar, voor de eerste keer. Er ontstaat wederzijdse interesse. Nieuwsgierigheid voor elkaars werk. Een affiniteit. Het werk van WBK is op een bepaalde manier heel verwant met dat van Djazzex. Beide inspireren zich op bestaande, herkenbare entiteiten van de jazz, herdenken ze, bewerken ze en proberen ze op die manier een nieuw gezicht te geven. Een eigen kleur.

Nederland 1994
We verdiepen ons in de broeierige ontstaansgeschiedenis van de jazz; een kind van vele ouders. In een klimaat waarin verschillende culturen met elkaar geconfronteerd worden ontstaat een muziekvorm die verschilt van alle andere. Dit gebeurt in een samenleving die sociologisch gezien de grootste tegenstellingen als blank en zwart, rijk en arm, aristocratie en slavernij in zich draagt. Tegelijkertijd ontstaat ook een nieuwe manier van bewegen. Het lijkt al gauw dat jazz niet slechts een nieuw genre is, maar een concept, ene attitude, een levenshouding. We selecteren nu de voor ons belangrijkste verschijningsvormen uit die ontstaansgeschiedenis (o.a. begrafenismars, worksong, cakewalk, minstrel, swing, big band) en plaatsen deze in een context waarin de historische anekdotiek niet primeert, maar waarin ze op zichzelf kunnen bestaan en hun eigen theatrale onafhankelijkheid bewijzen.

Theater aan het Spui juni 1995
11 dansers en 10 muzikanten nemen plaats op het toneel. De ingestudeerde choreografieën en composities worden met elkaar geconfronteerd en al heel snel blijkt dat de kracht van hetgeen we willen vertellen niet ligt in het harmonisch samengaan van muziek en dans maar juist in de dialoog die muzikanten en dansers, of exacter gestel, klank en beweging, willen en durven aangaan. De kracht ligt in de onafheid, het onvoltooide, in de vraag zonder het antwoord, in het begin zonder een einde. En hiermee raken we via ene grote omweg de puurheid van het fenomeen jazz, namelijk improvisatie, het onverwachte, het moment zelf.

Den Haag september 1995
Het WBK en Djazzex ontmoeten elkaar opnieuw. De ervaring van onze samenwerking dwingt ons om door te gaan om het zoeken naar een voorstelling die een zo groot mogelijke openheid bezit, die het publiek iedere avond opnieuw kan meemaken

Première 1995
Choreografie Glenn van der Hoff en Neel Verdoorn
Muziek Willem Breuker
Script Jappe Claes
Dansers Lisa Bennet, Ellen Dijkstra, Fjorela García, Annabelle Lopez Ocho, Froilán Medina Hernandez, Kevin O’Halloran, Thomas Noone, Steffi Peeters, Samual Ribeiro de Castro, Natascha Siegertsz, Neel Verdoorn, Daan Wijnands, Natalie Ho-Kang-You (stagiaire), Wendel Spier (stagiaire)
Muzikanten Willem Breuker (saxofoons en klarinet), Alex Coke (saxofoons en fluit), Peter Barkema (saxofoons), Andy Altenfelder (trompet, accordeon en viool), Boy Raaymakers (trompet en viool), Bernard Hunnekink (trombone, accordeon en viool), Nico Nijholt (trombone en viool), Arjen Gorter (bas), Henk de Jomge (piano en synthesizer), Rob Verdurmen (drums)
Kostuums Maya Schröder
Decor Manda Bakker
Licht Peter Romkema
Fotografie Hans Gerritsen