Uitgangspunt voor Heen en weer gelokt is een gedicht van Samuel Beckett.

geen van beide

geen van beide

heen en weer in schaduw van binnen- naar buitenschaduw

van ondoordringbaar ik naar ondoordringbaar niet-ik
langs geen van beide

zoals tussen twee verlichte schuilplaatsen waarvan de deuren bij benadering
zachtjes dichtgaan, eenmaal de rug toegekeerd
zachtjes weer opengaan

heen en weer gelokt en de deur gewezen

Een indringende, poëtische choreografie voor drie dansers en twee danseressen.

In Heen en weer gelokt overtreft Neel Verdoorn haar eigen choreografiekunst. De teksten van absurdistisch toneelschrijver Samuel Beckett heeft Verdoorn meesterlijk vertaald in meeslepende bewegingskunst. In Heen en weer gelokt zindert de dans van broeierigheid, ogeduld, vervreemding, mysterie en drift, die wordt versterkt door de  al even onrustige muziekcollage. (…) Opvallend is de grote rol voor dansmateriaal uit de academische hoek, de snelheid en puntigheid die met de klassieke techniek kan worden bereikt is volkomen natuurlijk ingebed in het moderne idioom om samen een raendkanppe en telkens verrassende, dynmische compositie te vromen.

– Rotterdams Dagblad

Première 1994
Choreografie Neel Verdoorn
Muziek Arend Niks, Bill Frissel, John Lurie, Steve Copeland
Lichtontwerp Joost de Beij
Decor Neel Verdoorn
Kostuums Neel Verdoorn, Heidi de Raad
Fotografie Hans Gerristen