Neel Verdoorn (Dansacademie Rotterdam) startte haar carrière als danseres bij de gezelschappen Reflex en Djazzex. Zij maakte choreografieën voor onder meer Dance Company Djazzex, Dansgroep Krisztina de Châtel, Aterbaletto in Italië, Korzo producties Den Haag, Budapest Tanzinhas, Ballet Company Pesc, het Scapino Ballet Rotterdam, het Holland Dance Festival en het Internationaal Danstheater.
Haar voorstelling Crazy Blues die ze in 2015 maakte bij het Internationaal Danstheater werd onderscheiden met de Danspublieksprijs.
Naast choreograaf is Neel Verdoorn een veelgevraagde gastdocente bij verschillende dansgroepen, studio’s en dansacademies in binnen en buitenland.
“Dans is voor mij de meest pure vorm van emotie.”
Artistieke visie
Het lichaam is het instrument, kwetsbaar en kaal in zijn echtheid en expressie. Het lichaam ordent door middel van beweging de emoties en geeft aldus de ruimte betekenis.
Neel Verdoorn maakt zeer dansante, dynamische voorstellingen. Zij zoekt naar dierlijk en instinctief bewegingsmateriaal met veel zeggingskracht. Daar tegenover staat haar fascinatie voor architectuur en ruimte. Heldere en strakke structuren leveren telkens weer een nieuw ruimtelijk effect op.
Verdoorns interesse gaat uit naar de spanning tussen de persoonlijke bewegingstaal, de expressiviteit, de emotionaliteit en de danser enerzijds en de abstracte en compositorische codes van de choreografie anderzijds. Met verpersoonlijking en verdieping als inzet is haar doel een dansante, voor het publiek toegankelijke, voorstelling.
Ten grondslag aan het werk van Neel Verdoorn liggen herkenbare thema’s, zoals vriendschap, de mens en z’n leefomgeving, de steeds maar veranderende wereld en vooral de snelheid waarmee de wereld verandert. In deze wereld waarin zoveel wordt aangeboden op gebied van media en techniek is het belangrijk om bij jezelf te blijven. Het verhaal achter ieder mens en de manier waarop hij zich met z’n lichaam uitdrukt, daarin ligt het unieke.
In dit gefragmenteerd wereldbeeld waarin normen en waarden steeds meer losse flodders en hulpeloze kreten zijn geworden, is het van groot belang om je individualiteit te bepalen. Hoe verhoud je je als individu tot een gemeenschap, als mens tot deze steeds veranderende samenleving?
Muziek is een belangrijke inspiratiebron en daarnaast andere kunstdisciplines zoals schilderkunst en film.
Ambachtelijkheid, ontroert Verdoorn, het bouwen van huizen, wegen, boten met natuurlijke materialen als hout, steen, water en licht.
Deze thema’s worden niet in een letterlijke verhaallijn omgezet. Uiteindelijk is het aan de toeschouwer om zijn eigen verhaallijn te creëren, zijn persoonlijke associaties zodat de voorstelling op zijn netvlies blijft plakken.